عالی

عالی...

به‌عنوان یک ناظر بیرونی، هرچی بیشتر به آدم‌ها دقت می‌کنم، چارچوب‌های بیشتری درونشون کشف می‌کنم. گرچه اکثرا به‌دنبال آزادی و بی‌حصر بودن هستند، اما چارچوب‌های خودساخته زیادی دارند و گاهی با تعصب خاصی به چارچوب‌هاشون پایبندند! به‌نظرم حتی بی‌چارچوب بودن هم خودش نوعی چارچوب داشتنه! چارچوب ِ بی‌چارچوبی! اصلا انگار ذات بشر اینه، ظرفیت بی‌چارچوب زندگی کردن رو نداره، چرا که در چارچوب خلق شده! عطف به چند پست گذشته‌ام، هر چی بیشتر فکر می‌کنم، فارغ از تعاریف و بازی با کلمات، تناقض‌های زیادی هم در خودم و هم در دیگران می‌بینم! شاید بهتر باشه "جمع همزمان اضداد" رو جایگزین "تناقض" کنم! my favorite view: عالی...

عالی...

عالی...

عالی...

قبل‌تر فکر می‌کردم زندگیم مثل یک خط صاف بوده و هیچ جهش یا سقوط ناگهانی نداشته. اما امروز فکر می‌کنم انقدر به اتفاق‌های خوب و بد وزن عجیب و خاص نمی‌دم تا پررنگ بشن. همونطور که بدها گذشتن، خوب‌ها هم گذشتن و در لحظه یا ازشون شاد شدم یا ازشون درس گرفتم. اینو در راستای جواب دادن به سوال "خوب‌ترین و بدترین اتفاق زندگیم" کشف کردم. عکس تزیینی :) عالی...

عالی...

امروز داشتم یه برنامه‌ای رو از تلویزیون می‌دیدم، هر چی فکر کردم نتونستم بفهمم core idea این برنامه چیه؟ قبلا هم تصادفا یک قسمت دیگه از این برنامه رو دیده بودم درحالی‌که برای یک خانم بازیگر تولد گرفته بودند! آیا نباید برای اشغال کردن آنتن زنده تلویزیون یک هدف داشت؟ احساس می‌کنم دچار نزدیک‌بینی شدند و نمی‌تونند با نگاه جامع به مسیرشون نگاه کنند.باغ کتاب، خیلی کمتر از آنچه که انتظار داشتم کتاب داشت و دسته‌بندی‌ها هم ضعیف بود! ولی کافه کودک، موکا و شربت‌ها و کیک پنیر هویجش به چشم خواهر-برادری خیلی خوشمزه بود! خیلی هم جای دنج و آرومی بود. انتظار داشتم مثل نمایشگاه کتاب، با خیل آدم‌ها مواجه بشم و خلوت بودنش برام عجیب بود! مجسمه جودی ابوت و شازده کوچولوش هم خیلی نوستالژیک بود :) کلا از حواشیش بیشتر خوشم اومد! عالی...

تب استارتاپ بین جوان‌ها شدید شده! گاهی با استارتاپ‌هایی برخورد می‌کنم که انقدر خودشون از نزدیک بهش نگاه می‌کنند و انقدر ایده‌شون رو دوست دارند که هیچ کدوم از نقاط ضعفش رو نمی‌بینند! وقتی سعی می‌کنیم با واقعیت روبه‌رو یشن، فکر می‌کنند که تصمیم داریم خودمون ایده‌شون رو با تیم خودمون پیاده کنیم و اصلا نمی‌شه قانع‌شون کرد که راه به جایی نمی‌برند! بعضی، ایده‌های آکادمیک ِ کتابی دارند که روی کاغذ خیلی شیک و جالب توجهه، اما اصلا عملی نیست! اینها هم مقاومت خاصی در مواجهه با مواقعیت دارند! بعضی هم که ایده‌های خوبی دارند، توهم ارزش بالا دارند! خیلی از این دسته تیم‌ها، ارزش واقعی‌ رو یک ارزش پایین غیرمنصافانه می‌دونند! بعضی ایده‌های مسخره‌ای دارند اما انقدر با آب و تاب ازش حرف می‌زنند که گاهی آدم به هرآنچه که از ایده‌شون فهمیده، شک می‌کنه! کلا وقتی آدم‌ها در موقعیتی قرار می‌گیرند که قراره در مورد منافع‌شون قضاوت بشه، خیلی غیرقابل پیش‌بینی میشن!درس خوندن سخت بودا، چطوری انقدر می‌خوندم؟! عالی...